سخنرانی میریانا اسپولیاریک، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ. نشست گفتگوی شانگریلا، جلسه ویژه 5: هوش مصنوعی، دفاع سایبری و جنگ آینده – 1 ژوئن 2024، سنگاپور.
بیانیه
1 ژوئن 2024 (12 خرداد 1403)
خانم‌ها و آقایان،
در حال حاضر کمیته بین‌المللی صلیب سرخ بیش از 120 مخاصمه مسلحانه را دسته‌بندی کرده است. این رقم نشان‌دهنده افزایش بیش از سه برابری مخاصمات طی سه دهه گذشته است. علاوه بر این، مخاصمات امروزی با اثرات مواج چند بعدی محلی، و همینطور در سرتاسر مناطق همراه است.
سخنرانان بیش از حد از اصطلاحاتی مانند «نقاط تلاقی» یا «مقطع بحرانی» برای جلب توجه استفاده می‌کنند. با این حال، اصطلاحات سیاسی نباید ما را از واقعیتی که کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و دیگر کنشگران بشردوستانه امروز در میدان‌های نبرد با آن مواجه هستند، منحرف کند.
فناوریهای نوین و در حال ظهور نحوه انجام مخاصمات مسلحانه را تغییر می‌دهند و آنها را پیچیده‌تر می‌کنند. استفاده از عملیات سایبری به همراه سلاح‌های عادی، و نقش رو به افزایش هوش مصنوعی در سیستمهای سلاح و تصمیم‌گیری، در بحث‌های مربوط به تکامل جنگ مشخصاً متمایز است.
این فناوریهای جدید ممکن است برای ایجاد مزایای نظامی مانند توانایی اقدام با سرعتی بسیار بیشتر از توانایی‌های انسانی مورد استفاده قرار گیرند. و یا برای انجام حملات در محیط‌های فاقد بستر ارتباطات، مانند فضاهای دریایی که در این منطقه آسیا و اقیانوسیه بسیار کلیدی هستند.
در عین حال، این فناوریهای جدید خطرات جدیدی را برای جوامع ایجاد می‌کنند. آنها خطر تشدید ناخواسته را افزایش می‌دهند؛ آنها نگرانی از گسترش سلاح را افزایش می‌دهند؛ و رنج تحمل‌ناپذیری را که قربانیان مخاصمات مسلحانه تجربه کرده‌اند بالا می‌برد.
میخواهم بر سه تحول نگران‌کننده تأکید کنم:
اول، روندها نشانگر استفاده از سیستمهای سلاح های خودگردان در آینده علیه طیف وسیعی از اهداف، در دوره‌های زمانی طولانی‌تر، و با فرصت‌های کمتر برای برای مداخله انسان هستند.
دوم، هوش مصنوعی به نحوی بر تصمیمات نظامی در مورد اینکه چه کسی یا چه چیزی در مخاصمات مسلحانه هدف قرار می‌گیرد، تأثیر می‌گذارد و به آن شتاب می‌دهد که از ظرفیت شناختی انسان پیشی می‌گیرد و لذا کیفیت تصمیم‌گیری را تضعیف می‌کند. این امر غیرنظامیان را در معرض خطرات بیشتری قرار می‌دهد.
سوم، از عملیات سایبری برای غیرفعال کردن خدمات دولتی غیرنظامی مانند آب و برق و ایجاد ممانعت برای کار خدمات پزشکی و عملیات بشردوستانه استفاده می‌شود.
هوش مصنوعی پیچیده، مانند مدل‌های مولد و دیگر اشکال یادگیری ماشین، با تمامی این تحولات مختلف به شدت مرتبط است، زیرا ارتش‌ها به دنبال بکارگیری ابزارهای گسترده‌ای هستند که با سرعت شگفت‌انگیزی در حال توسعه‌اند. درهم آمیخته با این سلاح‌ها و روش‌های مختلف جنگ، هوش مصنوعی می‌تواند با معرفی منابع بیشتر پیش‌بینی ناپذیر و تسریع ضرباهنگ عملیاتی فراتر از کنترل انسان، در میدان‌های جنگ که در حال حاضر نیز شاهد نوسانات شدید است، نگرانی‌ها را تشدید کند. و با انجام این کار، چالش‌هایی را برای فرماندهان و مبارزان در انجام تعهدات خود طبق حقوق بین‌المللی بشردوستانه ایجاد می‌کند.
تنش‌های ژئوپلیتیکی یا ضرورت نظامی درک‌شده نمی‌تواند لزوماً به عنوان توجیهی برای کنار گذاشتن ملاحظات بشردوستانه مورد استفاده قرار گیرد – در واقع، در جریان چنین دوران سختی است که حفاظت از انسانیت مرتبط‌ترین است.
ما باید رویکردی انسان‌محور را برای توسعه و کاربرد فناوریهای جدید اتخاذ کنیم تا اطمینان حاصل شود قربانیان مخاصمات مسلحانه همچنان مورد حمایت می‌مانند. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم فناوریهای جدید جنگ با نرخی سریع‌تر در خدمت تکثیر و در واقع تقویت، آثار نامشروع و یا مضر در مقیاس بزرگتر قرار گیرد.
بنابراین، من از تمامی دولت‌ها دو خواسته دارم.
اول، به حقوق بین‌المللی بشردوستانه اولویت دهند، و بر تعهد خود به اصول پذیرفته شده جهان‌شمول آن تأکید دوباره ورزند. به طور خاص،
تصویب معاهده‌ای جدید برای تنظیم سیستمهای سلاح خودگردان. چنین معاهده‌ای باید سلاح‌های خودگردان پیش‌بینی‌ناپذیر و سلاح‌هایی را که انسان‌ها را هدف قرار می‌دهند ممنوع کند؛ و محدودیت‌های سختی را برای سایرین وضع نماید. من به همراه دبیرکل سازمان ملل متحد از دولت‌ها خواستم تا فوراً تا سال 2026 معاهده‌ای را برای تنظیم سیستمهای سلاح خودگردان منعقد کنند.
آنجا که به استفاده از هوش مصنوعی در سیستمهای پشتیبان از تصمیمات نظامی می‌رسد، قضاوت انسانی باید محوری باقی بماند، به ویژه در تصمیم‌گیری‌هایی که جان و کرامت افراد را به خطر می‌اندازد.
در خصوص فضای سایبری، دولت‌ها باید به طور جمعی تعیین کنند که چگونه باید از جوامع در برابر تهدیدات دیجیتال محافظت کنند. بسیاری از دولت‌ها از توصیه‌های مشخص هیئت مشورتی جهانی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در مورد تهدیدات دیجیتال ابراز حمایت کردند. اکنون ما باید برای عملی کردن آن با هم کار کنیم.
دوم، اذعان کنند که پیروی از حقوق بین‌المللی بشردوستانه وسیله‌ای جهت سرمایه گذاری در صلح است. کنوانسیون ژنو توسط تمامی کشورها تصویب شده‌اند و از این رو یک اجماع جهانی را تشکیل می‌دهد. آنها قاطعانه با مفهوم پیروزی نظامی به هر قیمت یا با تمام ابزارهای موجود مخالف هستند.
هر گونه مخاصمه مسلحانه با وحشت، ناامیدی و هزینه‌های انسانی و همینطور زیست محیطی وحشتناک همراه است. جنگ‌های آینده نیز، چه با سلاح‌های قدیمی و چه با فناوریهای جدید، متفاوت نخواهند بود. گزینه‌های بهتری هم وجود دارد. پیشگیری یا معکوس کردن رقابت تسلیحاتی و تنظیم توسعه فناوریهای نوین جنگ، گام‌های موثری است که از تمایل بشریت برای زندگی در صلح حمایت می‌کند.
همانطور که از نوآوری با آغوش باز استقبال می‌کنیم، همچنین باید در حفظ ارزش‌ها و استانداردهای متعالی خود هوشیار باشیم. تصمیماتی که جامعه بین‌المللی امروز در مورد این فناوری های جدید می‌گیرد، آینده جنگ افروزی را برای نسل‌های بعدی، و جان میلیاردها نفر در سراسر جهان را شکل خواهد داد.
از طریق همکاری، و با حمایت و پیشبرد توافقات بین‌المللی، ما می‌توانیم آینده‌ای بسازیم که در آن فناوری انسانیت را محور قرار داده و در خدمت صلح عمل کند.
متشکرم.
Comments