رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ خواستار اولویت‌دهی سیاسی به کنوانسیون‌های ژنو شد.
ژنو (کمیته بین‌المللی صلیب سرخ) – در هفتاد و پنجمین سالگرد تصویب کنوانسیون‌های ژنو در 12 اوت 1949، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ خواستار اولویت‌دهی سیاسی به کنوانسیون‌های ژنو شد.
میریانا اسپولیاریک، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفت: «در جهان متفرق امروز، کنوانسیون‌های ژنو و حقوق بین‌المللی بشردوستانه تجسم ارزش‌های جهانشمولی هستند که جان و کرامت انسانها را حفظ می‌کنند. آنها برای پیشگیری و محافظت در مقابل بدترین آثار جنگ و اطمینان از اینکه با همه، حتی دشمن، به عنوان یک انسان رفتار میشود، ضروری هستند.»
کنوانسیون‌ها، معاهدات بنیادین حقوق بین‌المللی بشردوستانه، از بسیاری جهات موفقیت‌های چشمگیری دارند. آنها جان انسانها را نجات می‌دهند. آنها شکنجه و خشونت جنسی را ممنوع می‌کنند. آنها رفتار انسانی با بازداشت‌شدگان را ملزم می‌دارند و اساساً این اجماع جهانی را منعکس می‌دارند که همه جنگ‌ها محدودیت‌هایی دارند.
با این حال، امروز 75 سال پس از تصویب این کنوانسیون‌ها، حقوق بین‌المللی بشردوستانه تحت فشار قرار دارد و حتی گاهی اوقات برای توجیه خشونت مورد استفاده قرار می‌گیرد. و به همین دلیل است که جهان باید دوباره به این چارچوب مستحکم و محافظ برای مخاصمات مسلحانه متعهد شود، چارچوبی که به جای توجیه مرگ، جان انسانها را نجات می‌دهد.
در سال 1999، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از 20 مخاصمه فعال صحبت می‌کرد. امروز شاهد بیش از 120 مخاصمه هستیم. با توجه به این مقیاس، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، خانم اسپولیاریک چهار روش را برای کاهش درد و رنج پیشنهاد می‌کند:
- طرفین مخاصمات مسلحانه باید تعهد مجدد و جدی‌تری به کنوانسیون‌های ژنو بدهند و به متن و روح قانون پایبند باشند.
- باید در مکان‌های آسیب‌دیده از مخاصمات مسلحانه پیشرفت‌های بشردوستانه ملموس انجام شود.
- دولت‌ها باید معاهدات حقوق بین‌المللی بشردوستانه، به ویژه پروتکل‌های الحاقی کنوانسیون‌های ژنو، را تصویب و از آن حمایت کنند.
- دولت‌ها باید تأیید کنند که استفاده از فناوری‌های نوین جنگی (هوش مصنوعی، عملیات سایبری و اطلاعاتی) قویاً به حقوق بین‌المللی بشردوستانه پایبند بوده و محدودیت‌های جدیدی را برای سیستم‌های تسلیحاتی خودگردان وضع کنند.
جهان شاهد درد و رنج‌های عظیم در مخاصمات مسلحانه میان اسرائیل و غزه، و روسیه و اوکراین بوده است. خشونت در اتیوپی جان صدها هزار نفر را گرفته است. مخاصمات 8 میلیون نفر را در سودان آواره کرده است. درگیری‌های طولانی مدت در جمهوری آفریقای مرکزی، کلمبیا، جمهوری دموکراتیک کنگو، میانمار، سوریه و یمن همگی هزینه‌های انسانی خردکننده‌ای دارند.
خانم اسپولیاریک گفت: «صلح‌سازان کجا هستند؟ مردان و زنانی که مذاکرات را رهبری می‌کنند و فضا را برای انجام این کار حفظ می‌کنند کجایند؟ من از رهبران جهان می‌خواهم که رایزنی کنند. احترام به حقوق بین‌المللی بشردوستانه در حین جنگ می‌تواند با از بین بردن دست کم بعضی موانع پیشروی برقراری صلح، به گذار به صلح کمک کند.»
در سراسر مناطق جنگی جهان، قداست بیمارستان‌ها نادیده گرفته میشود. دسترسی بشردوستانه مختل شده است. جنگجویان دشمن و جمعیت غیرنظامی از ارزش‌ها و رفتار انسانی محروم می‌مانند. امدادگران بشردوست (از جمله همکاران کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر) کشته می‌شوند.
استقرار فناوری‌های نوین می‌تواند این گرایشات خطرناک را بدتر کند. اگر قوانین هدف‌گیری سهل‌انگارانه به الگوریتم‌ها آموزش داده شوند، تلفات غیرنظامیان افزایش می‌یابد. بدون محدودیت‌های قانونی جدید، سلاح‌های خودگردان می‌توانند بی‌قید و بند عمل کنند و بدون نظارت انسانی تصمیمات مرگ و زندگی بگیرند.
در طول 75 سال آینده، جهان باید شاهد پایبندی قوی به کنوانسیون‌های ژنو باشد. هر راه دیگری خیانت به تعهدی است که در 12 اوت 1949 گرفته شده است.
درباره کمیته بین‌المللی صلیب سرخ
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) یک سازمان بی‌طرف، بی‌غرض و مستقل است که رسالت منحصراً بشردوستانه آن از کنوانسیون‌های 1949 ژنو سرچشمه می‌گیرد. این سازمان به افرادی که در سراسر جهان متأثر از مخاصمات مسلحانه و دیگر خشونت‌ها قرار گرفته‌اند، کمک می‌کند و هر کاری که در توان دارد، اغلب به همراه شرکای صلیب سرخ و هلال احمر خود، برای حفاظت از جان و کرامت آنها و تسکین درد و رنجشان انجام می‌دهد.
Comments