مقاله
12 آگوست 2024 (22 مرداد 1403)
سال ۲۰۲۴ هفتاد و پنجمین سالگرد کنوانسیونهای چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ است که فرصتی را برای تأمل درباره نقش اساسی آنها در حمایت از افراد متأثر از مخاصمات مسلحانه بدست میدهد.
نقش حیاتی حقوق بینالمللی بشردوستانه
هنگامی که حقوق بینالمللی بشردوستانه (IHL) رعایت شود، جان انسانها نجات یافته و کرامت افراد حفظ میشود. هفتاد و پنجمین سالگرد کنوانسیونهای ژنو (سنگبنای حقوق بینالمللی بشردوستانه) این توافق جهانی را که جنگها باید محدودیتهایی داشته باشند به ما یادآوری میکند و این که صرف نظر از شرایط، احترام به کرامت انسانی و شفقت باید همیشه هدایتگر اقدامات ما باشند.
با تماشای اخبار، ممکن است به راحتی این تصور را داشته باشید که حقوق بینالمللی بشردوستانه دیگر مرتبط نبوده و هرگز مورد احترام قرار نمیگیرد. درست مانند سال 1949، جنگهای امروزی نیز همچنان عواقب وحشتناکی دارند: گرفتن جان اشخاص، جدا شدن خانوادهها و ایجاد درد و رنج وصفناپذیر. با این حال، حقوق بینالمللی بشردوستانه با تمرکز بر قربانیان مخاصمات مسلحانه و نیازهای آنها، از برخی از بدترین پیامدهای جنگ پیشگیری میکند و آنها را کاهش میدهد (اگرچه برای بهبود اجرا و رعایت این حقوق باید کارهای بیشتری انجام شود.)
نکات مهمی که باید در مورد کنوانسیونهای ژنو بدانید
خاستگاه و هدف
کنوانسیونهای ژنو که در سال ۱۹۴۹ مصوب شدند و اکنون به طور جهانی به تصویب رسیدهاند، بیانگر اذعان جهانی در این خصوص است که قوانینی برای محدود کردن آثار ویرانگر جنگ بر بشریت نیاز است. این کنوانسیونها هسته اصلی حقوق بینالمللی بشردوستانه را تشکیل میدهند که از افرادی که در جنگ نقشی ندارند یا دیگر در آن مشارکت ندارند، حمایت میکند. حقوق بینالمللی بشردوستانه همچنین با محدود کردن ابزارها و روشهای جنگ برای حفظ انسانیت در مخاصمات مسلحانه، نجات جان انسانها و کاهش آلام، مدیریت مخاصمات مسلحانه را تنظیم میکند. کنوانسیون ژنو (و به طور کلی حقوق بینالمللی بشردوستانه) از حقوق همه افراد آسیبدیده از مخاصمات مسلحانه حمایت میکند و تضمین میکند که همگی، حتی دشمن، به عنوان یک انسان دیده شود.
ارزشهای مشترک جهانشمول
حقوق بینالمللی بشردوستانه بیان رسمی ارزشهای انسانی مشترک و عمیق جهانی است. در طول تاریخ، تقریبا همه جنگها دست کم قوانینی داشتهاند که بر نحوه انجام جنگ و نحوه محافظت از افراد در معرض خطر (مانند بازداشتشدگان، کودکان یا مجروحان و بیماران) نظارت کند. حقوق بینالمللی بشردوستانه هم سنتها، تمدنها و فرهنگهای حقوقی را تکمیل و تقویت میکند و میراث مشترک نوع بشر است. قدرت توافق جهان بر سر این قوانین برای محدود کردن هزینههای انسانی جنگ را نباید دست کم گرفت. در واقع، جهان ابزار قویتری در اختیار ندارد که در زمان جنگ از آن برای محافظت از قربانیان مخاصمات مسلحانه استفاده کند.
پس از 75 سال، این قوانین همچون همیشه مرتبط هستند
در جهان متفرق، این یک واقعیت قدرتمند باقی میماند که هر کشوری تصمیم گرفته است که محدود کردن هزینههای انسانی جنگ وظیفه قانونی آن است. با توجه به آن که بسیاری از قوانین معاصر مبتنی بر معاهده حقوق بینالمللی بشردوستانه نیز 75 ساله میشوند، مانند همیشه مرتبط میمانند. وقتی طرفها به قانون احترام بگذارند، جان انسانها نجات یافته، خانوادهها با عزیزان خود در تماس هستند و بازداشتشدگان کرامت انسانی خود را حفظ میکنند. این چیزها کمتر قابل مشاهده بوده یا مورد توجه رسانهای قرار میگیرد، اما یادآور آن هستند که حقوق بینالمللی بشردوستانه به عنوان ترمزی برای رفتار غیرانسانی در جنگ عمل میکند و بدون آنها وضعیت ما بدتر خواهد بود.
حقوق بینالمللی بشردوستانه همزمان با واقعیتهای جدید جنگ تکامل یافته است
چالشهای جدیدی مانند جنگ سایبری، سلاحهای خودمختار و استفاده از سلاح در فضای ماورای جو در مخاصمات مسلحانه معاصر به واقعیت تبدیل شده است. حقوق بینالمللی بشردوستانه با واقعیتهای جدید جنگ، تحول فناوریها و تاکتیکهای نظامی و پیشرفتهای فناورانه سازگار شده و پیوسته نیز به سازگاری خود ادامه میدهد. شکی نیست که حقوق بینالمللی بشردوستانه برای تنظیم استفاده از سلاحهای جدید در مخاصمات مسلحانه مرتبط است (همانطور که قبلا استفاده از سلاحهای موجود را قاعدهمند کرده است).
احترام به حقوق بینالمللی بشردوستانه به مردم کمک میکند تا دوباره به زندگی مسالمتآمیز با هم بازگردند
مخاصمات مسلحانه خونبار هستند، زندگیها را تباه میکنند و همیشه رنج و ویرانی وصفناپذیر ایجاد میکنند. حقوق بینالمللی بشردوستانه برای جلوگیری از خشونت بیشتر جنگ و تسهیل بازگشت صلح ایجاد شد. صلح همیشه هدف اصلی کشورهایی بوده است که حقوق بینالمللی بشردوستانه را ایجاد کردهاند، و بکارگیری وفادارانه آن در تقویت تلاشها برای پایان دادن به مخاصمات مسلحانه نقش مهمی دارد.
نیاز به رعایت و اجرا بهتر – مسئولیت دولتها و طرفهای مخاصمات مسلحانه
حتی اگر کنوانسیونهای ژنو به طور جهانی تصویب شوند هم، لزوماً به طور جهانی مورد حمایت قرار نمیگیرند. کشورها و طرفهای مخاصمه باید الگو باشند. نهایتا، احترام به حقوق بینالمللی بشردوستانه مسئله اراده سیاسی است و ما از کشورها میخواهیم که فرهنگ جهانی رعایت حقوق بینالمللی بشردوستانه را ایجاد کنند. جلوگیری از نقض حقوق بینالمللی بشردوستانه با کاشتن بذر احترام به حقوق بینالمللی بشردوستانه مدتها قبل از وقوع مخاصمه آغاز میشود و این انتظار مشخص را ایجاد میکند که در صورت وقوع و اگر و یا وقتی جنگ واقع شود قوانین با دقت رعایت شوند.
نقش کمیته بینالمللی صلیب سرخ (ICRC)
کمیته بینالمللی صلیب سرخ نقشی محوری در ترویج پایبندی به حقوق بینالمللی بشردوستانه ایفا میکند و از همه طرفهای مخاصمه میخواهد بدون توجه به شرایط، از حقوق بینالمللی بشردوستانه پیروی کنند.
کارکنان کمیته بینالمللی صلیب سرخ هر روز شاهد اثرات حمایتی حقوق بینالمللی بشردوستانه هستند. ما توانایی کار کردن خود (بازدید از بازداشتشدگان، بازگرداندن بقایای انسانی، حمایت از بیمارستانها، جابجایی آزادانه در هر دو سوی خط مقدم برای کمک به نیازمندان و گفتگوی محرمانه در مورد ادعاهای نقض این حقوق با طرفها) را مدیون اثربخشی حقوق بینالمللی بشردوستانه هستیم. ما از هیچ طرفی جانبداری نمیکنیم، بلکه بر کمک به افرادی که رنج میبرند، صرف نظر از پیشینه، اعتقادات یا اعمال آنها تمرکز میکنیم.
Comments