سخنرانی میریانا اسپولیاریک، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در امان، اردن. دعوت برای اقدام: پاسخ فوری بشردوستانه در غزه

بیانیه

11 ژوئن 2024 (22 خرداد 1403)

عالیجنابان، وزرای محترم، همکاران

من امروز دو خواسته دارم:

اول، متن و روح کنوانسیون‌های ژنو باید صادقانه اجرا شود.

تخریب محض و بی­‌توجهی به جان و کرامت افراد، وحشتناک است.

این مخاصمه مرزهای خطرناکی را برای تحمل نقض حقوق بین‌­المللی بشردوستانه می‌­گذارد که ممکن است به‌عنوان سابقه‌­ای برای نحوه جنگ­‌افروزی در آینده قلمداد شود.

کنوانسیون‌­های ژنو تأکید می­‌کند: جان همه انسان‌­ها به یک اندازه، شایسته حمایت است.

طرفین مخاصمه و کسانی که از آنها حمایت می­‌کنند باید اطمینان یابند که قانون به گونه‌­ای تفسیر و اعمال شود که فوراً تضمین کند که:

• تمامی غیرنظامیان تحت حمایت قرار گیرند،
• با تمامی اشخاصی که از آزادی محروم­ند انسانی رفتار شود،
• تمامی گروگان‌­ها آزاد شوند.

دوم، باید برای کاهش خشونت و فعال کردن یک سیستم بشردوستانه کارامد توافقات سیاسی منعقد و اجرا شوند.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از تمام تلاش‌ها برای حفاظت از غیرنظامیان، همچون قطعنامه 2735 شورای امنیت سازمان ملل متحد، استقبال می‌کند اما آنها اکنون باید به عمل درآیند.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، به عنوان یک میانجی بی‌­طرف، مطمئن و قابل اعتماد، آماده است تا دست کم اجرای بخش‌هایی از چنین توافقاتی را تسهیل کند، همانطور که در نوامبر گذشته در آزادسازی بیش از 100 گروگان کمک کردیم.

وضعیت موجود نمی‌تواند ادامه یابد. بدون یک توافق سیاسی حامی آتش‌­بس، سیستم کمک‌­رسانی بشردوستانه به نقطه فروپاشی سوق داده می‌شود.

امروز ما قادر به آوردن تدارکات کافی به غزه نیستیم و هنوز با چالش­‌های امنیتی و لجستیکی عظیم مواجهیم.

یک پاسخ گسترده بشردوستانه، شامل مسیرهای امن برای توزیع کمک، برای کمک­‌رسانی غیرمغرضانه لازم است.

اسرائیل، به عنوان یک قدرت اشغالگر، باید نیازهای اولیه مردم را تامین کند و ارسال سریع و بدون ممانعت کمک‌­های بشردوستانه را تسهیل کند.

عالیجنابان، وزرای محترم،

امداد بشردوستانه، مانند بیمارستان صحرایی که کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر فلسطین به همراه شرکای نهضت ما در غزه افتتاح کرده‌­اند، ریسمان حیاتی برای هزاران زخمی و بیمار است.

اما هرگز نمی‌­تواند جایگزینی برای عدم اقدام سیاسی به منظور پایان دادن به درد و رنج­‌ها باشد.

بنابراین، دولت­‌ها نمی‌توانند بیش از این برای انجام مسئولیت‌­های قانونی (و اخلاقی خود) تعلل کنند.

متشکرم.