روز دوشنبه (13 سپتامبر ساعت 14:00 به وقت اروپا)، دولتهای عضو سازمان ملل متحد گرد هم می آیند تا درباره وضعیت بشردوستانه در افغانستان بحث کنند. کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC) از جامعه بین المللی می خواهد تا مردم افغانستان را در مرکز بحث و گفتگوهای خود قرار دهند.
نیازها در افغانستان حاد است: آثار 40 سال مخاصمه با خشکسالی و همه گیری کووید 19 همراه شده است.

پیتر مائورر، رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ، که به تازگی از سفر چهار روزه خود به افغانستان (5 تا 8 سپتامبر) که طی آن از کابل به لشکرگاه و قندهار سفر کرده بود، بازگشته است، گفت: «این جنگ 40 ساله نیازهای عظیمی را بویژه برای جمعیت غیرنظامی ایجاد کرده است. اکنون زمان سرمایه گذاری بیشتر و حمایت بیشتر از مردم افغانستان در نیازهای فوری و بلندمدت آنها است.»

بازدید از تنها یک مرکز درمانی تحت حمایت کمیته بین‌‌‌ المللی صلیب سرخ، بیمارستان منطقه ای میرویس در قندهار، نمایانگر این نیازها است. هزاران نفر در مبارزات در طول تابستان زخمی شدند. بیش از 41000 نفر که بر اثر جنگ زخمی شدند در ماه های ژوئن تا اوت در مراکز تحت حمایت کمیته بین‌‌‌ المللی صلیب سرخ تحت درمان قرار گرفتند که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 80 درصد افزایش یافته است.

در عین حال، بیمارستان هایی مانند میرویس همچنان شاهد مراجعه مداوم کودکان و بزرگسالانی هستند که بر اثر مین زخمی شده‌‌‌ اند. کودکانی که باید بیرون از خانه در حال بازی با دوستان خود باشند، یا در مدرسه در حال یاد گیری درس، به دلیل صدماتی که ممکن است مادام العمر بر آنها تأثیر گذارد تحت درمان هستند. همینطور بزرگسالان – نان آوران خانواده – که اکنون نمی توانند خانواده خود را تأمین کنند. اینها داستان‌‌‌ هایی است که ما در سراسر افغانستان می‌‌‌ بینیم.
پیتر مائورر گفت: «خانواده ها مستقیماً در معرض جنگ‌‌‌ افروزی قرار گرفته‌‌‌ اند. خانواده‌‌‌ ها از هم جدا شده‌‌‌ اند. من هیچ کارمند محلی را ندیدم که که در میان اقوامش کسی که کشته، یا معلول، یا مجروح شده‌‌‌ است وجود نداشته باشد.»

سازمان ملل متحد تخمین می‌‌‌ زند که 18 میلیون افغانستانی، یعنی تقریبا نیمی از جمعیت این کشور، به حمایت بشردوستانه نیاز دارند. به نقل از وزارت اقتصاد افغانستان، نود درصد از افغانستانی‌‌‌ ها با درآمد کمتر از 2 دلار در روز زندگی می کنند و حدود 11 میلیون نفر با ناامنی غذایی شدید روبرو هستند. کمیته بین المللی صلیب سرخ همچنان به ارائه کمک های غیرمغرضانه به همه کسانی که اکنون و در آینده به آن نیاز دارند متعهد می‌‌‌ ماند، گرچه کمک‌‌‌ های بشردوستانه یک راه حل طولانی مدت پایدار برای هیچ کشور نیست.

آقای مائور گفت: «جامعه بین الملل مطمئناً می‌‌‌ تواند از کنشگرانی مانند کمیته بین‌‌‌ المللی صلیب سرخ و نهضت [صلیب سرخ و هلال احمر] حمایت کند، اما جامعه بین الملل همچنین می‌‌‌ تواند شرایطی را خارج از فعالیت‌‌‌ های بشردوستانه برای کمک به افغانستان در راه‌‌‌ اندازی دوباره اقتصاد خود ایجاد کند.»
کمیته بین المللی صلیب سرخ از سال 1987 در افغانستان حضور داشته و از آن زمان به کار خود ادامه داده‌‌‌ است. تیم‌‌‌ های آن در سراسر این کشور به همراه شریک مان جمعیت هلال احمر افغانستان به فعالیت عملیاتی خود ادامه می‌‌‌ دهند.

امروز دوشنبه (13 سپتامبر ساعت 14:00 به وقت اروپا)، آقای مائورر در نشست سطح بالای وزیران که توسط سازمان ملل متحد در ژنو برگزار شده است در مورد وضعیت بشردوستانه در افغانستان سخنرانی خواهد کرد. در این نشست، آقای مائورر به جامعه بین الملل در مورد خطرات «کمک‌‌‌ رسانی بشردوستانه مشروط» (مرتبط با قوانین سیاسی، حقوق بشری یا سایر مقررات) که اصول کمک‌‌‌ رسانی بشردوستانه غیرمغرضانه را ازبین می‌‌‌ برد هشدار خواهد داد. نشست وزیران و کنفرانس مطبوعاتی به صورت زنده از طریق تلویزیون اینترنتی سازمان ملل متحد پخش خواهد شد.