خانم‌ها و آقایان، همکاران گرامی:

این عدد وحشتناک است: 120.

امروز بیش از 120 مخاصمه مسلحانه در سراسر جهان بیداد می‌کند. در حالی که تنها تعداد کمی از آن‌ها توجه جهانی را به خود جلب می‌کنند، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که به ندرت تیتر خبرها می‌شوند رنج می‌برند.

ما نمی‌توانیم با توجه به این ارقام سرسام‌آور، استانداردهای خود را پایین بیاوریم، جاه‌طلبی‌های خود را کاهش دهیم یا معیارهای بشردوستی را تنزل دهیم. حقوق بین‌المللی بشردوستانه برای کاهش درد و رنج در مخاصمات ایجاد شده است. اگر اکنون و در این لحظه که نیاز فوری وجود دارد به کار گرفته نشود، چه زمانی اعمال خواهد شد؟

ماده 1 کنوانسیون‌­های ژنو می‌گوید: «طرف‌های عالی‌متعاهد متعهد می‌شوند که در هر شرایطی به این کنوانسیون‌ها احترام بگذارند و احترام به آن‌ها را تضمین کنند». شما آن طرف‌های عالی‌متعاهد هستید. محکوم کردن نقض­‌ها از راه دور کافی نیست. دولت‌ها باید از هر ابزاری که در اختیار دارند برای جلوگیری و پایان دادن به تخلفاتی که باعث فلاکت انسان می‌شود، استفاده کنند.

پنج قطعنامه‌ای که زیربنای کنفرانس بین‌المللی امسال هستند، هر کدام به حوزه‌های حیاتی اقدامات بشردوستانه می‌پردازند. در حالی که مخاصمات مسلحانه همچنان جهان را ویران می‌کنند، قطعنامه‌ای درباره‌ی ایجاد انطباق جهانی با حقوق بین‌المللی بشردوستانه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که از دولت‌ها می‌خواهد چارچوب‌های حقوقی را تقویت کرده و از اصول بشردوستانه حمایت کنند.

کنوانسیون‌های ژنو به کمیته بین‌المللی صلیب سرخ به عنوان یک سازمان بشردوستانه بی‌طرف، مأموریت منحصر به فردی می‌دهد تا برای حفاظت و امدادرسانی به غیرنظامیان، اسرای جنگی و ترویج پایبندی به حقوق بین‌المللی بشردوستانه در مخاصمات مسلحانه تلاش کند. این کار برای حفاظت از کرامت انسانی حیاتی است، خواه مراقبت از مجروحان باشد یا اینکه نقض حقوق بین‌المللی بشردوستانه را مستقیماً به طرف‌های ذی‌ربط گزارش دهد.

برای انجام مؤثر این مأموریت، باید به بی‌طرفی و استقلال پایبند باشیم. محرمانگی، بی‌طرفی ما را ممکن می‌سازد. دسترسی به کسانی که بیشترین نیاز را دارند، اولویت اصلی ما است. بی‌طرفی در همه مخاصمات پابرجاست است. صرف‌نظر از موقعیت، منطقه یا کنشگران، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نه طرف الف و نه طرف ب را می­گیرد. ما به نمایندگی از قربانیان جنگ کار می‌کنیم.

جمعیت­‌های ملی، مروجان اصلی حقوق بین‌المللی بشردوستانه هستند. با ریشه‌های عمیق در جوامع و به عنوان کمک برای دولت‌ها در فضای بشردوستانه، کار شما در یاری به دولت‌ها برای انجام تعهدات و حفاظت از اصول بشردوستانه، که اقدامات بشردوستانه بی‌طرفانه و مؤثر را ممکن می‌سازد، بسیار مهم است.

هسته اصلی حقوق بین‌المللی بشردوستانه پایدار است و با تکامل جنگ و فناوری‌ها و روش‌های جدید سازگار می‌شود. این قوانین به اندازه کافی انعطاف‌پذیر باقی می‌ماند تا این تغییرات را بدون به خطر انداختن ماهیت خود در بر بگیرد. حقوق بین‌المللی بشردوستانه ساکن نیست و همیشه در پاسخ به پیشرفت‌های فناورانه و سیستم‌های تسلیحاتی جدید، پیشرفت کرده است.

هر قطعنامه، تصمیم و تعهدی که در اینجا اتخاذ می‌شود، برای کسانی است که مخاصمه، فاجعه و شرایط اضطراری را تحمل می‌کنند. کار ما، بیش از هر چیز، بر نیاز به اولویت دادن به انسانیت تأکید می‌کند و یک اصل کلیدی را برجسته می‌سازد: جهانی ­بودن. جهانی بودن رنج مستلزم پاسخی جهانی است.

همکاران محترم:

این کنفرانس، مهم‌ترین بستر بین‌المللی است که فضای غیرسیاسی را برای حمایت از افراد بحران‌زده تضمین می‌کند. من از همه شما انتظار دارم که این فضا را حفظ کنیم و با جمعیت­‌های ملی، فدراسیون و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ همکاری کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که روحیه صلیب سرخ و هلال احمر غالب است و جهان را در زمان‌های بحرانی هدایت می‌کند. از آنچه نهضت ما نماد آن است یعنی بی‌طرفی، بی‌غرضی و استقلال، و از آنچه ما را متحد می‌کند یعنی انسانیت محافظت کنید.

دوباره می‌گویم: اکنون زمان پایین آوردن استانداردها، جاه‌طلبی‌ها یا معیارها نیست. اکنون زمان آن فرا رسیده است که حقوق بین‌المللی بشردوستانه اعمال شود و انسانیت غالب گردد.

میلیون‌ها نفر که از مخاصمات رنج می­برند روی آن حساب می‌کنند.