تونس (کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ) – صدها هزار نفر از مردم لیبی در مخاصمه‌ای وخیم گیرافتاده‌‌اند، درحالی که کووید۱۹ در حال گسترش بوده و سیستم بهداشت شکنندۀ این کشور را ناتوان می‌کند. کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ نگران است که این ویروس به درد و رنج خانواده‌های جنگ‌زده‌ای که هم‌ اینک نیز برای تأمین نیازهای اولیه، از سرپناه تا غذا، آب، و مراقبت درمانی در سختی و تقلا هستند بیفزاید.

ویلیام دی ژونگ، رئیس عملیات کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ در لیبی گفت:‌ «سیستم بهداشتی لیبی پیش از کووید۱۹ نیز مشکلاتی داشت. امروز نیز بعضی از متخصصان درمانی که باید در خصوص پروتکل‌های پیشگیری از شیوع کووید۱۹ آموزش ببینند برای درمان زخمیان به خطوط مقدم فراخوانده می‌شوند. درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها مملو از زخمیان جنگی و افراد با بیماری‌های مزمن است و لذا ظرفیت آنها برای پذیرش بیماران کووید۱۹ محدود است. آنها برای مقابله با این چالش به حمایت و منابع بیشتری نیاز دارند.»

با وجود درخواست‌های بین‌المللی برای آتش‌بس، نبرد در طرابلس شدت گرفته و مردم را وادار به فرار از خانه‌هایشان کرده و به زیرساخت‌های مدنی آسیب رسانده‌است. مناطقی در طرابلس مانند ابو سلیم شاهد چهاربرابر شدن حجم بیماران در ماه‌های اخیر بوده‌اند که اغلب آن به علت هجوم خانواده‌های آواره است که بیشترشان در مراکز جمعی زندگی می‌کنند.

ماریا کارولینا، معاون نمایندگی کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ در طرابلس گفت: «لیبیایی‌های آواره، از جمله بعضی از همکاران خودمان گفته‌اند از ترس به همراه آوردن و منتقل کردن ویروس به خانه‌های والدین پیر یا اعضای خانواده‌شان چاره‌ای جز بازگشت به خانه‌هایشان نزدیک خط مقدم ندارند. این شرایط، انتخاب‌های غیرقابل تصوری را نشان می‌دهد که اکنون بعضی افراد با آن مواجهند و باید تصمیم بگیرند که آیا گلوله‌باران و حملات هوایی تهدید بزرگتری برای جان آنها است یا کووید۱۹.»

تمهیدات پیشگیرانۀ خاصی نیز باید برای تضمین آن که کویید۱۹ نتواند وارد زندان‌ها، که در آن‌ها فاصله‌گذاری فیزیکی امکان‌پذیر نیست شود، انجام گردد. مهاجران در لیبی نیز به شدت در برابر بیماری آسیب‌پذیرند، چرا که بسیاری دسترسی محدود به اطلاعات و مراقبت‌های درمانی داشته یا درآمد بسیار کمی دارند.

همزمان، محدودیت‌هایی مانند ماندن در خانه و بستن مرز در حالی که برای کاهش شیوع بیماری مهم‌اند، چالش‌های جدیدی را برای کمک‌رسانی بشردوستانه و حفظ زنجیرۀ تأمین غذا، دارو، و نیازهای اولیه به وجود می‌آورند. ژونگ گفت: «مقامات باید تضمین کنند که در عین حال که تمهیدات پیشگیرانه مانند فاصله‌گذاری فیزیکی حفظ می‌شود، ارسال کمک‌های بشردوستانه نیز تسهیل یابد، وگر نه کسانی که به این کمک‌ها وابسته‌اند به شدت رنج خواهند دید.»

«ما هم‌اکنون نیز شاهد افزایش قیمت مواد غذایی و دیگر اقلام ضروری هستیم که فشار مضاعفی برای بیشتر خانواده‌های آسیب‌پذیر لیبیایی به همراه دارد. کووید۱۹ در پی سال‌ها جنگ و مخاصمه می‌آید که طی آن خانواده‌ها شاهد اختلال در خدمات عمومی و از بین رفتن فرصت‌های شغلی بوده‌اند.»

دربارۀ واکنش عملیاتی کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ به مخاصمه در لیبی:

  • کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ به تأمین غذا و اقلام ضروری آوارگان داخلی، ساکنان و بازگشتگان ادامه می‌دهد. در ماه مارس، این کمک‌ها به بیش از ۸،۲۰۰ نفر رسیده است.
  • تیم‌های آب و بهداشت کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ با مقامات آبرسانی محلی همکاری کردند تا دسترسی ده‌ها نفر در مناطق متأثر از جنگ را به آب پاکیزه افزایش دهند. ما همچنین از طریق حمایت از مراکز تصفیه فاضلاب برای ارتقای بهداشت کار می‌کنیم.
  • همچنین ما کمک‌های درمانی به بیمارستان‌ها و مراکز مراقبت درمانی اولیه در لیبی، از جمله تأمین انسولین و دیگر داروها برای مراکز درمان دیابت را ارائه می‌دهیم. تیم‌های کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ همچنین کمک‌های درمانی ترومایی و کیسۀ حمل اجساد را برای کارکنان بهداشتی در خط مقدم ارسال می‌کنند.
  • درباره واکنش عملیاتی کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ به کووید۱۹ در لیبی:

  • کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ برای کمک به مراکز بهداشتی در خرید تجهیزات و مواد مصرفی بهداشتی مانند ماسک، صابون، و مواد ضدعفونی‌کننده کمک نقدی می‌کند.همچنین سه بیمارستان ژنراتور برق دریافت خواهند کرد تا بتوانند در زمان قطعی برق نیز به کارشان ادامه دهند.
  • ما اقلام بهداشتی برای ۳،۲۰۰ بازداشتی که در دو مرکز بازداشت نگهداری می‌شوند ارسال کردیم و با مقامات در خصوص اقدامات پیشگیری از کووید۱۹ و مدیریت موارد مشکوک در داخل زندان‌ها همکاری می‌کنیم.
  • ما با جمعیت هلال احمر لیبی و فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر همکاری می‌کنیم تا بتوانیم با منتشر کردن اطلاعات درست دربارۀ چگونگی جلوگیری از انتشار بیماری کووید۱۹ در سراسر کشور کمک‌کننده باشیم.
  • تیم‌های ما همچنین مواد بهداشتی و کلرین در اختیار خانواده‌های آواره در ۱۷ مرکز جمعی قرار می‌دهند. کارکنان مراکز نیز دربارۀ نحوۀ انجام ضدعفونی آموزش می‌بینند تا از شیوع کووید۱۹ در فضاهای مشترک زندگی جلوگیری کنند.
  • همچنین ما با مقامات همکاری می‌کنیم تا برنامه‌ای برای نحوۀ مدیریت ایمن و کرامت‌آمیز اجساد افرادی که از کووید۱۹ فوت می‌کنند تنظیم کنیم، که این کار شامل تآمین تجهیزاتی مانند کیسه‌های حمل اجساد نیز می‌شود.