در شرایطی که مردم در مناطق درگیری با خطراتی جدی‌تر از ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند، انتظار اولویت بخشیدن به کنترل ویروس کرونا بسیار چالش‌برانگیز خواهد بود.
سازمان‌های بشردوستانه باور دارند مردمی که در مناطق پرخطر نظیر مناطق درگیری و اردوگاه‌های آوارگان زندگی می‌کنند به شکلی نگران‌کننده در برابر ویروس کرونا بی‌دفاع هستند.
پنجشنبۀ گذشته، نخستین موارد مشکوک به کرونا در عراق در یک اردوگاه آوارگان در استان نینوا گزارش شد که این موضوع نگرانی‌های مربوط به گسترش این بیماری در میان مردمی که در اردوگاه‌های متراکم از جمعیت زندگی می‌کنند را افزایش می‌دهد.
در این میان، ارائۀ خدمات بشردوستانه برای این جمعیت‌ها نیز به علت شیوع کرونا دچار محدودیت‌های جدیدی شده است.
در مناطق مبتلا به جنگ و درگیری در سراسر جهان و به ویژه در خاورمیانه، نظام درمانیِ آسیب‌دیده از درگیری‌ها برای رویارویی با این مشکل جدید آماده نیست.
به گفتۀ اسپرانزا مارتینز، رییس امور سلامت کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ، اگر این ویروس به سوریه و یمن برسد، «کنترل آن غیرممکن خواهد بود». به گفتۀ وی، اگر به شرایط در کشورهایی که درگیر مخاصمات مسلحانه نیستند و تردید در توانایی آنها برای کنترل این همه‌گیری نگاهی بیندازیم، بهتر متوجه می‌شویم که شرایط در مناطق درگیر مخاصمات چقدر می‌تواند نگران‌کننده باشد. هر فشار مضاعفی به سیستم درمانی کشورهای درگیر جنگ آنها را به زانو در خواهد آورد.
در یمن که دچار کمبود شدید امکانات بهداشتی و آب سالم است، حتی اجرای احتیاط‌های اولیه‌ای مانند شست‌و‌شوی مرتب دست‌ها اغلب شدنی نیست.
به باور دکتر مارتینز، « این شرایط اخطاری است برای توجه به این واقعیت که در شرایط بحران، نیاز به تقویت سیستم درمانی برای تحمل شوک‌هایی نظیر این همه‌گیری ضروری است».
تیم‌های کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ ضمن توزیع مواد آموزشی در میان مردم در مناطق درگیری تلاش دارند دسترسی مردم به آب سالم را در چندین منطقۀ درگیر جنگ امکان‌پذیر کنند.
برای مثال، در بسته‌های امدادی ارائه شده به خانواده‌هایی که از مناطق درگیری می‌گریزند صابون وجود دارد، اما مشکل فقط تامین منابع نیست، مشکل اصلی کمبود وقت و گسترش سریع این ویروس است.
علیرغم تخصیص منابع مالی بین‌المللی برای کشورهای دارای درآمد پایین، در شرایطی که واکسنی در دسترس نیست، در صورت بروز همه‌گیری، نیاز به حمایت از خدمات درمانی در این کشورها ضروری خواهد بود.
به گفتۀ رییس بخش سلامت کمیتۀ بین‌المللی صلیب سرخ، وقتی شما با یک سیستم درمانی درهم‌شکسته در نتیجۀ جنگ روبرو هستید، نمی‌توانید مداخلۀ خود را محدود به بیماری کنید، که لزوماً مهمترین دلیل مرگ‌ومیر در آن جامعه نیست. در حال حاضر تمرکز بر جلوگیری از ورود این ویروس به این مناطق است.
به گفتۀ دکتر مارتینز، دولت‌ها، جوامع محلی و سازمان‌های بشردوستانه همه به روزهای سختی نزدیک می‌شوند، به ویژه اگر تعداد موارد ابتلا در کشورهایی که درگیر جنگ و مخاصمات مسلحانه هستند افزایش شدیدی بیابد.
لینک اصلی خبر را از اینجا ببینید.
Comments