500,000 คือจำนานผู้อพยพที่เดินทางจากประเทศต่างๆ มายังแม็กซิโกเพื่อชีวิตที่ดีกว่า แต่ไม่มีใครรู้ว่า ท่ามกลางผู้คนมากมาย มีใครบ้างที่ไปถึงหรือไม่ถึงจุดหมายที่ตั้งใจ… เพื่อติดตามสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง Kathryn Cook-Pellegrin ช่างภาพของ ICRC เริ่มโปรเจคพิเศษที่จะนำเรื่องราวจากท้องถนน มาให้คนทางบ้านได้อย่างเราๆ ได้เข้าใจ ทุกวันนี้มีบุคคลพลัดถิ่นจากเหตุความไม่สงบในพิ้นที่ต่างๆ มากมาย จำนวนที่น่าตกใจในปัจจุบันสูงกว่าหลายครั้งที่ผ่านมานับแตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 แต่น้อยคนจะทราบว่า เกิดอะไรขึ้นกับผู้คนมากมายที่ออกเดินทางไป แต่ไม่เคยได้กลับมา การพาครอบครัวที่พลัดพรากให้กลับมาเจอกันเป็นหัวใจสำคัญของงานด้านมนุษยธรรม เช่นเดียวกับความช่วยเหลือเรื่องน้ำ อาหาร และที่อยู่อาศัย หนึ่งในช่องทางที่จะนำทางสมาชิกในครอบครัวให้มาเจอกัน คือการบอกเล่าเรื่องราวของพวกเขาให้โลกได้รับรู้

Missing Migrants โปรเจคของพวกเรา บอกเล่าเรื่องราวในประเทศฮอนดูรัสและกัวเตมาลา ทั้งสองประเทศมีจำนวนผู้อพยพไปแมกซิโกสูงถึงปีละ 500,000 คน (ตามรายงานของ UN) ตัวเลขนี้ยังไม่รวมจำนวนผู้อพยพที่สูญหายไประหว่างการเดินทาง จากจุดเริ่มต้น เราพูดคุยกับครอบครัวของผู้สูญหาย ความรู้สึกและความกังวลของสมาชิกที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังโดยไม่มีทางรู้ได้เลยว่าชะตากรรมของคนที่เขารักเป็นอย่างไร เราขอให้เขาเล่าถึงวิธีที่ใช้เพื่อสืบหาข่าวคราวของญาติ และบันทึกภาพของผู้สูญหายจากภาพถ่ายเก่า

เราลองเดินทางไปยังประเทศแม็กซิโกตามเส้นทางที่ผู้อพยพส่วนใหญ่ใช้กัน ระหว่างนั้น เราได้ฟังเรื่องราวที่ต่างกันไปจากผู้อพยพมากมายและขอบันทึกภาพถ่ายของพวกเขาไว้ ด้วยกล้องถ่ายภาพโพลาลอย ยิ่งเราเดินทางลึกเข้าไปในภาคเหนือ เรื่องราวของผู้อพยพก็ยิ่งเข้มข้นขึ้น การเดินทางที่ยาวนานนำมาซึ่งความยากลำบากมากมายเกินจะคาดเดา หลายคนชะลอการเดินทาง หรือตัดสินใจกลับบ้านเมื่อพบว่าหนทางที่เดินไป ไม่ได้ง่ายเหมือนที่คิด นั่นเป็นเหตุผลที่เราเลือกระบุเวลาเดินทางของแต่ละคนลงบนภาพถ่ายแต่ละใบ

การเดินทางเข้าประเทศแมกซิโกจากทางใต้ เป็นเรื่องท้าทายและอันตรายมาก เส้นทางสายนี้ทำให้เราเข้าใจถึงความจำเป็นของผู้อพยพ ที่ยอมเอาชีวิตของตัวเอง และครอบครัวที่รออยู่ข้างหลังมาเสี่ยงบนถนนที่ไม่รู้ว่าจะพาไปถึงจุดหมายหรือไม่ เพราะการเดินทางของแต่ละคนอาจยาวนานเป็นเดือนหรือมากกว่า ยิ่งถ้าผู้อพยพเป็นผู้หญิงหรือเดินทางมาพร้อมเด็กเล็ก สำหรับเรา เรื่องเหล่านี้ไม่ควรถูกมองข้าม แต่ละเรื่องราวอาจมีที่มาต่างกัน แต่การหายไปของใครสักคน ไม่ว่าจะประเทศไหนภูมิภาคใด ต่างทิ้งผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ไว้ข้างหลังไม่ต่างกัน อ่านเรื่องราวของพวกเขาจากเรางานพิเศษของเราได้ที่: http://www.missingmigrants.icrc.org/

Text by Kathryn Cook-Pellegrin
Photography © Kathryn Cook-Pellegrin

Share this article

You should also read these articles

กาชาดสากล สนับสนุนโรงพยาบาลสนามรองรับผู้ป่วยโควิด-19 ของสภากาชาดไทย

29/12/2021, กลุ่มองค์กรกาชาด / บทความ / เรื่องเล่าจากภาคสนาม

ข่าวประชาสัมพันธ์ 29 ธันวาคม 2021 กาชาดสากล สนับสนุนโรงพยาบาลสนามรองรับผู้ป่วยโควิด-19 ของสภากาชาดไทย กรุงเทพฯ – คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ (International Committee of the Red Cross – ICRC) ...

70 ปีอนุสัญญาเจนีวา – กฎแห่งสงครามที่ปกป้องชีวิตมากว่า 70 ปี

28/08/2019, กลุ่มองค์กรกาชาด / บทความ / เรื่องเล่าจากภาคสนาม

ลองจินตนาการว่า หมู่บ้านของคุณถูกโจมตี คุณพลัดหลงกับครอบครัว ถูกจับโดยฝ่ายตรงข้าม ตอนนี้คุณนั่งอยู่บนหลังรถบรรทุก ถูกปิดตา มัดแขนขา ท่ามกลางอากาศร้อน 50 องศา ห้อมล้อมไปด้วยชายแปลกหน้าติดอาวุธ คุณจะคิดถึงอะไร? คุณอาจคิดว่า ถ้าคุณถูกฆ่าเสียตอนนี้ ครอบครัวของคุณจะรู้หรือเปล่า จะมีใครส่งข่าวถึงพวกท่านบ้างไหม ...