ทหารกับนางพยาบาล แทบจะเป็นความรักคลาสสิกที่พบทั่วไปในยามรบ สำหรับทหารมากมาย รอยยิ้มและการดูแลของเหล่าพยาบาลอาสาเป็นสิ่งเยี่ยวยาจิตใจ เป็นพลังบวก และเป็นเหมือนบ้านหลังเล็กๆ ให้ได้พักผ่อนก่อนกลับไปรับใช้ชาติ นายทหารหลายคนผูกมิตรกับสาวๆ ร้องเพลงและเล่าเรื่องราวในใจให้พวกเธอฟัง หลายคนฝากของที่ระลึกหรือรูปถ่าย เพราะไม่แน่ใจว่าตัวเองจะได้กลับมาหรือไม่ หรือในบางครั้ง ความสัมพันธ์อาจข้ามผ่านมุกตลกและบทสนทนา จนกลายเป็นไปเป็นความรักยืนยาวชั่วชีวิต

Helen Beale พยาบาลอาสาของสภากาชาดอังกฤษ เล่าเรื่องประทับใจเกี่ยวกับทหารที่เธอดูแลในฝรั่งเศส

‘ฉันพบทหารที่ตลกที่สุดเท่าที่เคยรู้จัก เขามาจากเมืองชนบทชื่อ Lincolnshire (เมืองในอังกฤษ) และเกือบทำฉันขายหน้าหลายครั้ง ครั้งหนึ่งระหว่างที่ฉันกำลังเช็ดตัวให้พอดีมีคนจาก YMCA ( Young Men’s Christian Association) เดินผ่านมา เขาตะโกนขึ้นว่า เฮ่! ใครๆ ก็ต้องอิจฉา ถ้ารู้ว่าผมมีสาวสวยขนาดนี้คอยดูแล ฉันเขินจนไม่รู้จะทำยังไง แต่มันเป็นเรื่องดีที่เห็นเด็กหนุ่มอย่างเขายังมีกำลังใจ ทั้งที่เพิ่งเสียขาและบางส่วนของมือขวาไปในการรบ’

นอกจากจะเป็นสถานที่รักษา สถานพยาบาลหลายแห่งยังเคยเป็นที่จัดงานแต่งมาแล้ว ยกตัวอย่างเช่นโรงพยาบาลใน Sunderland ประเทศอังกฤษ เคยเป็นที่จัดงานแต่งของเภสัชกร Mr George Reed กับ นางพยาบาล Miss Margaret Sharp Cuthbertson งานที่ว่าถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายโดยมีหมอประจำโรงพยาบาลทำหน้าที่เชิญตัวเจ้าสาว มีคนไข้/ ทหาร / และเพื่อนร่วมงานมอบดอกไม้เพื่อแสดงความยินดี

แต่บางทีความรักในสงครามก็ไม่ได้จบสวยเสมอไป ในเดือนตุลาคม 1915 Gordon Edwards นายทหารชาวออสเตรเลียถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพราะอาการบาดเจ็บจากการถูกยิงสองนัด เมื่อมาถึงอังกฤษ Gordon พบรักกับ May James พยาบาลอาสาและได้จัดพิธีแต่งงานกันในเดือนมิถุนายน 1916

น่าเสียดายที่คู่แต่งงานใหม่ไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันนานนัก เมื่อหายจากอาการบาดเจ็บ Gordon ถูกเรียกตัวกลับกองทัพ เขารอดชีวิตจนสงครามสงบในปี 1918 แต่เสียชีวิตเพราะโรคปอดบวมหลังถูกส่งตัวออสเตรเลียได้ไม่นาน

ข่าวร้ายมาถึง May และลูกสาวในเดือนมิถุนายน 1919 แม้สามีจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ May ก็ยังตั้งใจ พาลูกสาวไปออสเตรเลียเพื่อเยี่ยมครอบครัวของบิดา และบอกให้ลูกรู้ว่าพ่อของเธอต่อสู้อย่างกล้าหาญเพื่อรักษาแผ่นดินนี้ไว้เพื่อเธอ, ครอบครัว, และผู้คนมากมายที่อยู่ข้างหลัง

ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 สื่งที่ผู้หญิงสามารถทำเพื่อสนับสนุนทหารในแนวหน้ายังมีไม่มาก ส่วนใหญ่สตรีชั้นสูงมักจัดตั้งหน่วยงานรับบริจาค แต่ชนชั้นกลางจะสมัครเป็นพยาบาลอาสา หรือที่เรียกกันว่า VAD nurse (voluntary aid detachment) สาวๆ เหล่านี้มักได้รับการเทรนด์จากพยาบาลอาชีพ และแม้สกิลการรักษาจะไม่แข็งแรงเท่า แต่การพูดคุย ดูแล และรับฟังก็เป็นการรักษาที่มีค่าไม่แพ้ยาใดๆ ในโลก

Reference: แปลจากบทความต้นฉบับ Valentine volunteers: love stories from World War I