ทุกวันนี้เหตุความไม่สงบในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกพลักดันให้ประชากรหลายพันครัวเรือนต้องอพยพหนีความวุ่นวายไปยังประเทศเพื่อนบ้าน ปัจจุบันมีชาวคองโกจำนวนมากอาศัยอยู่ในเมือง Lunda Norte ในประเทศแองโกล่า หลายครอบครัวไม่มีโอกาสกล่าวคำอำลา และไม่รู้เลยว่าครอบครัวของตนยังมีชีวิตอยู่หรือไม่  ไม่นานมานี้ ICRC และกาชาดแองโกล่าได้เริ่มปฎิบัติการพิเศษในค่ายลี้ภัยเพื่อให้ผู้อพยพได้มีโอกาสติดต่อกับสมาชิกครอบครัวที่ประเทศคองโกอีกครั้ง ‘เวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีสามารถสร้างรอยยิ้มให้ใครหลายคนได้อีกหลายวัน เพราะวินาทีนั้นพวกเขาได้รู้ว่าคนที่ตนรักยังมีชีวิตอยู่’ นี่เป็นครั้งแรกที่ Maria Nganza ได้โทรศัพท์กลับบ้าน เธอตื่นเต้นที่ได้เล่าให้ครอบครัวฟังเรื่องลูกชายของเธอที่เพิ่งลืมตาดูโลกในค่ายผู้ลี้ภัย ก่อนหน้านี้เธอเคยอาศัยอยู่ในเมือง Kasai แต่ต้องย้ายออกมาเพราะเหตุความรุนแรง เช่นเดียวกับ Maria ทุกครอบครัวในค่ายได้ใช้เวลา 2-3 นาทีแลกเปลี่ยนเรื่องราวของพวกเขากับครอบครัว ตลอดปฎิบัติการทั้ง 4 วัน มีสายโทรศัพท์กว่า 300 สาย ถูกใช้เพื่อติดต่อกับครอบครัวที่พลัดพรากในพื้นที่ต่างๆ ทั้งในคองโกและทั่วทุกมุมโลก

Bernadette Kibwana กำลังกรอกข้อความในจดหมายกาชาด เธอไม่สามารถติดต่อกับพี่ชายได้ทางสายโทรศัพท์ การเขียนจดหมายเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่อาจช่วยให้เธอได้ยินข่าวคราวจากครอบครัวอีกครั้งหลังพลัดพรากกันไปเมือ 6 เดือนก่อน จดหมายเหล่านี้จะถูกรวบรวมส่งไปยังประเทศคองโกตามที่อยู่สุดท้ายที่ได้รับการแจ้งไว้

Nathaniel Mbumba เล่าให้เราฟังว่าเขาและลูกๆ 3 คนเดินทางมาถึงแองโกล่าในเดือนเมษายน 2017 ที่ผ่านมา เขาใช้โอกาสนี้เพื่อติดต่อกลับไปหาภรรยาและลูกอีก 2 คนที่ยังอาศัยอยู่ในบ้านเดิมที่คองโก

“God bless you” เป็นคำพูดที่ P.D.G. Kilabi (ด้านขวา) มอบให้ ICRC หลังได้พบหน้าพี่ชายที่พลัดพรากจากกันเป็นเวลาถึง 16 ปี พี่ชายของเขา Kimbadi Jean Boslo เดินทางมายังแองโกล่าก่อนหน้านี้หลายปี ก่อนที่น้องชายจะตัดสินใจเดินทางข้ามพรมแดนมาหา หลังจาก P.D.G. Kilabi มาถึงแองโกล่าเพียง 11 วัน ICRC และกาชาดแองโกล่า ก็รีบช่วยติดต่อให้ทั้งสองได้กลับมาพบกันอีกครั้ง

 

ภาพและบทความภาษาอังกฤษจาก: Hilton Zvidzayi