สิ่งหนึ่งที่เราทุกคนในเนปาลกำลังพยายามทำนับตั้งแต่วันที่ 25 เมษายนเป็นต้นมาก็คือ การใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความไม่แน่นอน
อาฟเตอร์ช็อคหลายร้อยครั้งที่เกิดขึ้นหลังเหตุแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขนาด 7.8 ริคเตอร์ เมื่อวันเสาร์ที่ 25 เมษายนเริ่มลดความรุนแรงลงอย่างต่อเนื่อง ฉันไม่รู้สึกตื่นตกใจอีกแล้วเวลาที่เกิดแรงสั่นสะเทือนระลอกใหม่ยิ่งเวลาที่หมกมุ่นอยู่กับงานตรงหน้าก็ยิ่งแทบจะไม่รู้สึกเลยหากเป็นแรงสั่นสะเทือนเล็กน้อยฉันกำลังนั่งอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สำนักงานของคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ หรือ ไอซีอาร์ซี ตอนที่พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนขึ้นมาอีกครั้ง ฉันรีบวิ่งไปยังประตูที่อยู่ใกล้ที่สุดซึ่งมีคนเคยบอกว่าตรงนี้เป็นจุดที่ปลอดภัย เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆก็วิ่งตรงมาที่จุดนี้เช่นเดียวกัน พวกเรารวมตัวกันอยู่ที่นั่นซึ่งต่างคนต่างก็รู้สึกว่ามันช่างเป็นช่วงเวลาที่ยาวนาน ขณะที่ตัวอาคารเริ่มสั่นสะเทือน พื้นห้องส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด ที่แย่ที่สุดก็คือ แรงสั่นสะเทือนทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น
เมื่อเราออกมาด้านนอกตัวอาคาร คำถามต่างๆก็เริ่มถาโถมเข้ามา-ทุกคนอยู่ที่นี่หรือเปล่า สามีและลูกปลอดภัยไหม เกิดอะไรขึ้นกับทีมภาคสนามและทีมเจ้าหน้าที่ๆทำงานอยู่ทางตอนใต้ของประเทศ
รอบๆตัวฉัน เพื่อนร่วมงานพยายามติดต่อหาคนที่ตัวเองรักอย่างเร่งด่วนท่ามกลางความไม่เสถียรของระบบอินเตอร์เน็ตเนื่องจากมีผู้เข้าใช้งานจำนวนมาก เจ้าหน้าที่คนหนึ่งสวมกอดใครบางคนที่กำลังสะอื้น ขณะที่รายละเอียดของจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวเริ่มทยอยเข้ามา ความตึงเครียดก็ค่อยๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเพื่อนร่วมงานที่มีครอบครัวอยู่ที่นั่น บ้านเรือนของพวกเขาถูกทำลายลงตั้งแต่แผ่นดินไหวครั้งแรก และ จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรือไม่จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นล่าสุดนี้
ฝูงนกปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและมีใครบางคนตะโกนขึ้นมาว่า “แผ่นดินไหว” เราไปรวมกลุ่มกันที่พื้นที่โล่งๆขณะที่แรงสั่นสะเทือนระลอกที่สองเกิดขึ้น
แม้แต่นกก็ยังรู้สึกเช่นเดียวกัน
เมื่อรวบรวมคนได้ครบ ฉันรู้สึกโล่งใจ เจ้าหน้าที่คนหนึ่งของเราติดอยู่ที่เมืองเชาทาราเนื่องจากเกิดแผ่นดินถล่มทำให้ถนนสายหลักถูกตัดขาดแต่เขาก็รอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด
เวลาขับรถกลับบ้านตอนกลางคืน ถนนหลายสายที่กลับมาคึกคักอีกครั้งในช่วงหลายวันก่อนกลับมาร้างผู้คนอีกครั้ง ร้านรวงต่างๆที่เพิ่งเปิดกิจการก็ต้องปิดลงอีก มันเป็นค่ำคืนที่เลวร้าย แรงสั่นสะเทือนเกิดขึ้นตามมาอีกอย่างน้อย 3 ครั้ง ผู้คนส่งเสียงกรีดร้อง หลายคนเป่านกหวีด เพื่อนร่วมงานกับฉันต่างมีนกหวีดติดตัวซึ่งจะใช้เวลาต้องการความช่วยเหลือหากติดอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
ผู้ป่วยต้องอาศัยอยู่ในเต้นท์ชั่วคราวของโรงพยาบาลดูลิเคลเนื่องจากบ้านเรือนของพวกเขาได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหว
วันต่อมาทุกคนกลับเข้ามาที่สำนักงานของไอซีอาร์ซีอีกครั้งแต่หลายคนก็มีใบหน้าที่เหนื่อยล้า ทุกคนได้รับผลกระทบจากความโศกเศร้าที่เกิดขึ้นจากเหตุแผ่นดินไหวระลอกใหม่ มีผู้เสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บเพิ่มขึ้น บ้านเรือนประชาชนพังเสียหาย ที่สำคัญเราจะตอบคำถามของผู้รอดชีวิตที่กำลังกระวนกระวายใจและตั้งคำถามว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีกอย่างไร ในเมื่อนักธรณีวิทยาเองก็ไม่สามารถคาดการณ์ได้ว่าอาฟเตอร์ช็อคจะสิ้นสุดลงเมื่อใ
คุณเปมี่ ทามัง จากหมู่บ้านชุมดีในเขตสินธุปัลชอว์กได้รับบาดเจ็บที่ขา เธอกำลังปลอบลูกน้อยให้หยุดร้องไห้
ชุมชนท้องถิ่นนำอาหารมาแจกจ่ายให้กับเหยื่อแผ่นดินไหว
ทุกๆที่เต็มไปด้วยความช่วยเหลือ
เหยื่อแผ่นดินไหวเข้าแถวรอรับแจกจ่ายอาหารในเขตโรงพยาบาลดูลิเคล