آموزش های مسلکی برای افراد دارای معلولیت در هفت مرکز بازتوانی فیزیکی که توسط کمیته بینالمللی صلیب سرخ در افغانستان اداره میشود تنها به منظور تجهیز آنها به مهارت های تخنیکی نیست، بلکه کمک به آنها برای شناخت توانایی های ذاتی خود فراتر از محدودیت های جسمی یا فکری است. فراهم آوری مهارت ها و دانش مورد نیاز برای ایجاد کار به افراد دارای معلولیت آنها را توانمند میسازد تا در جامعه نقش فعالی داشته باشند و توانایی ها و استعداد های منحصر به فرد خود را در اختیار نیروی کار کشور قرار دهند.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ از سال 1988 از طریق پروگرام بازتوانی فزیکی (PRP) به افراد دارای معلولیت در افغانستان با ارائه وسایل کمکی مانند پروستسس و ارتوسس و خدمات ضروری مانند فزیوتراپی کمک میکند. این پروگرام با درک اهمیت استقلال اقتصادی برای عزت نفس و رفاه عمومی یک فرد همچنین بر ترویج مشارکت اجتماعی افراد دارای معلولیت از طریق آموزش مسلکی و با ارائه قرضه های کوچک متمرکز است. ما از جنوری 2024 تا آگست 2024 آموزش مسلکی را برای 189 معلول از جمله 75 مرد و 114 زن تسهیل نموده ایم.
نیلوفر اکبری 29 ساله بیانگر تاثیرات آموزش مسلکی بر زندگی افراد دارای معلولیت و قدرت داشتن فرصت های مناسب میباشد. نیلوفر که در دو سالگی به مرض فلج اطفال (پولیو) مصاب شده است، بیان میکند که دوران طفولیتی سخت و در انزوا را به دلیل معلولیت خود تحمل کرده است. او میگوید: “من نمیتوانستم در مجالس اجتماعی یا مراسم های مختلف اشتراک کنم. مردم همیشه به شکل عجیبی به طرف من نگاه میکردند. من همیشه در زندگی احساس ناامیدی میکردم، مخصوصاً زمانی که میدیدم دیگران میتوانند راه بروند”.
با این حال، زمانی که وی مراقبت های صحی و وسیله ارتوتیک مورد نیاز خود را در مرکز بازتوانی فزیکی کمیته بین المللی صلیب سرخ دریافت نمود، زندگی او به شکل مثبتی تغییر کرد. چیزی که برای او بسیار خاص بود و اهمیت داشت این نکته بود که با کمک کمیته بین المللی صلیب سرخ، او توانست مهارت های لازم خیاطی را بدست بیاورد و آن را ابزار حمایت از خانواده 7 نفره خود بسازد. نیلوفر میگوید: ” من بعد از دریافت سرتیفیکیت آموزش های مسلکی و یک قرضه کوچک توانستم کسب و کار خود را شروع کنم. حالا من 4 کارمند زن دیگر دارای معلولیت را استخدام نموده ام و به آنها کمک میکنم تا مانند من امرار معاش نمایند”.
باقر با یک نوع معیوبیت در پای خود به دنیا امد و راه رفتن برای او دردناک و تقریباً غیر ممکن بود و او نیز مانند نیلوفر بخاطر معلولیت خود در حال تلاش و تکاپو در دنیا احساس انزوا و درماندگی میکرد.
اما زمانی که خانواده اش او را به مرکز بازتوانی فزیکی کمیته بین المللی صلیب سرخ در شهر مزارشریف آوردند، اوضاع برای او تغییر کرد. او تداوی شد و وسیله ارتوتیک دریافت نمود که به او کمک میکرد تا حرکت کند و مستقل باشد، و جرقه ای از امید به آینده برای او روشن شد.
با این حال، مسیر پیش رو برای او همچنان پر از چالش بود و باقر برای پیدا کردن جایگاه خود در جامعه در حال تقلا و کوشش بود. او بیان میکند: ” من هم میخواستم از خانواده خود حمایت کنم، اما نمیدانستم که چگونه میتوانم این کار را انجام دهم. در همان زمان بود که یکی از دوستان من در مورد پروگرام آموزش مسلکی کمیته بین المللی صلیب سرخ به من گفت و من در دوره آموزشی ترمیم موبایل ثبت نام نمودم”.
با حمایت های کمیته بین المللی صلیب سرخ که شامل پوشش مصارف مربی و آموزش وی میشد، باقر نه تنها مهارت های لازم را کسب نمود، بلکه اعتماد به نفس لازم را برای راه اندازی کسب و کار خود به دست آورد. او با افتخار میگوید: “من ورکشاپ خود را با قرضه کوچکی که از کمیته بین المللی صلیب سرخ دریافت نمودم، راه اندازی کردم. من به طور اوسط 15000 افغانی (208 دالر امریکایی) به طور ماهیانه عاید کسب میکند و میتوانم مخارج خانواده خود را تامین و برای آینده اطفال خود سرمایه گذاری کنم.
کاندیداهای بین 16 تا 40 سال بر اساس مهارت ها، ترجیحات و نوع معلولیت آنها به دقت توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ ارزیابی میگردند تا بتوانند یک پروگرام آموزشی مناسب را پیدا کنند. سپس، مربی های با تجربه از نزدیک با هر متقاضی کار میکنند تا پروگرام ها را بر اساس نیازهای منحصر به فرد و اهداف آنها تنظیم نماید. برنامه آموزشی شامل ارزیابی منظم ماهانه برای پیگیری پیشرفت های انجام شده و ایجاد تعدیلات مورد نیاز میباشد. دوره آموزشی بین 6 الی 18 ماه زمان میبرد.
در حالی که برنامه آموزشی عمدتاً در ورکشاپ های خصوصی انجام میشود، بعضی از نشست ها در مراکز بازتوانی فزیکی برگزار میشود. فارغین بعد از اتمام دوره آموزشی این فرصت را دارند تا بر اساس ارزیابی خود برای شروع کسب و کار خود قرضه های کوچک دریافت و سفر توانمندسازی اقتصادی خود را ادامه دهند.