بیانیه
25 فوریه 2025 (7 اسفند 1403)
سخنرانی میرینا اسپولیاریک، رئیس کمیته بینالمللی صلیب سرخ در پنجاه و هشتمین نشست شورای حقوق بشر
جناب رئیس، عالیجنابان، خانم‌ها و آقایان،
امروزه تخلفاتی که زمانی به شدت غیر قابل قبول تلقی می‌شدند، به طرز نگران‌کنندهای در منازعات سراسر جهان عادی شده‌اند.
من در برابر شما ایستاده‌ام تا یک حقیقت انکارناپذیر را یادآوری کنم:
هر بیماری که روی تخت بیمارستان جان می‌دهد،
هر خانواده‌ای که خانه‌اش زیر آوار مدفون شده است،
هر گروگانی که از عزیزانش ربوده شده است،
هر زندانی که شکنجه شده و از کرامت اولیه محروم شده است،
هر شهری که با خاک یکسان شده و هر روستایی که ویران شده است –
این‌ها واقعیت‌های ناگوار جنگ نیستند.
این‌ها خیانت‌اند.
ما نباید نسبت به این واقعیت بی‌تفاوت شویم، وگرنه مانند کسی که در خواب راه می‌رود در جهان پیرامون خود که خشونت در جنگ لجام گسیخته شده گام خواهیم برداشت.
مقیاس رنجی که شاهد آن هستیم غیرقابل اجتناب نیست. این نتیجه مستقیم تفسیرهای بی‌توجه به حقوق بینالمللی بشردوستانه است.
مردم قدرت تغییر مسیر را دارند، اما برای گذر از اختلافات گذشته و تعهد مجدد به این باور اساسی که زندگی بشر- چه در زمان جنگ و چه در زمان صلح – باید فراتر از تقسیمات سیاسی باشد، به شجاعت و رهبری نیاز است.
عالیجنابان،
قوانین بینالمللی بشردوستانه و حقوق بشر بین‌الملل با هم، هدف مشترکی دارند: محافظت از جان، سلامت و کرامت انسانی، صرف نظر از اینکه در چه کشوری متولد شده‌اید یا در کدام سمت خط مقدم زندگی می‌کنید.
این نظام‌های حقوقی به طور متقابل یکدیگر را تقویت می‌کنند. آنها نیازمند یکدیگر هستند. از بین رفتن احترام به یکی به ازبین رفتن احترام به دیگری را منجر می‌شود.
در جنگ، اگر بیمارستان‌ها بمباران شوند، چگونه می‌توان حق سلامت را تامین کرد؟ اگر محصولات کشاورزی نابود شوند، چگونه حق داشتن غذا می‌تواند از گرسنگی جلوگیری کند؟ اگر مدارس مورد حمله قرار بگیرند، چگونه می‌توان حق تحصیل کودکان را تحقق بخشید؟
وقتی غیرنظامیان و زیرساخت‌هایی که برای بقا به آنها وابسته هستند، به طور سیستماتیک مورد هدف قرار می‌گیرند، حق حیاتی وجود ندارد. حقوق بینالمللی بشردوستانه برای محافظت از آنها در زمان جنگ ایجاد شده‌اند.
روش امروزی جنگ‌ها، در نحوه جنگیدن در آینده اثر خواهد گذاشت. در جایی که قوانین بنیادین انسانی نقض می‌شوند، هزینه‌های بازسازی سر به فلک می‌کشد و تهدیدات امنیتی جدید تداوم پیدا می‌کنند.
ما می‌توانیم مسیر متفاوتی را انتخاب کنیم، مسیری که زندگی، ثبات و رفاه را ارتقا دهد. این با تعهد به حقوق بینالمللی بشردوستانه و تبدیل آن به یک اولویت سیاسی آغاز می‌شود.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ، همراه با برزیل، چین، فرانسه، اردن، قزاقستان و آفریقای جنوبی، در ماه سپتامبر یک اقدام جهانی را برای احیای تعهد سیاسی به حقوق بین‌الملل بشردوستانه آغاز کرد. بسیاری از دولت‌ها از آن زمان به این طرح پیوسته‌اند، و من امیدوارم که کشورهای بیشتری به آن بپیوندند.
آقای رئیس،
در این زمان از تغییرات سریع و بزرگ در ساختار سیاسی، فشار بر روی سازمان‌های بشردوستانه برای انتخاب یک طرف به سرحد خود رسیده است. ما به عنوان کمیته بینالمللی صلیب سرخ به این فشار تن نخواهیم داد. اگر این کار را انجام دهیم، توانایی خود را برای کمک به مردم در همه طرف‌ها در مناقشه برانگیزترین مخاصمات مسلحانه جهان از دست خواهیم داد.
دولت‌ها نیازی به بی‌طرف بودن ندارند، اما برای ایفای نقش بی‌طرفی به کمیته بینالمللی صلیب سرخ نیاز دارند. یک نهاد بشردوستانه بی‌طرف، برای معماری صلح بینالمللی یک ویژگی حیاتی است که بدون آن کل سیستم ضعیف‌تر است.
ما، با پایبندی دقیق به بی‌طرفی و محرمانگی خود است که تواناییمان را برای ایستادن در کنار انسانیت تضمین می‌کنیم.
متشکرم.
Comments